Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Ειρήνη Πηνελόπη Κασιμάτη, εικαστικός


Φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Στο «Πεδίο Δράσης Κόδρα 2012»  συμμετέχει στην έκθεση του Κόδρα Fresh με τίτλο «What We Want» με ένα έργο ζωγραφικής, λάδι σε καμβά.


Κασιμάτη Ειρήνη, άτιτλο, 2011, 1.90 Χ 1.60, Λάδι σε καμβά 

Ο άνθρωπος εκφράζεται μέσω της ζωγραφικής από τα πολύ μικρά του χρόνια. Από ότι φαίνεται λοιπόν παρέμεινα εκεί!  

Η έμπνευση μου κλείνει το μάτι, όταν... δεν κλείνει το δικό μου.

Για το αν, είναι πολυτέλεια η τέχνη ή ανάγκη εξαρτάται ποιον ρωτάς. Για εμένα είναι μόνο ανάγκη. Είναι επαφή με τον εαυτό μου και προσπάθεια επικοινωνίας με το κοινό.  

Αγαπημένα μου υλικά είναι τα πινέλα και τα χρώματα! Λάδια κυρίως.

Για μένα η φράση What We Want σημαίνει αυτογνωσία, ελπίδα και ταυτόχρονα ματαίωση της ελπίδας. Σημαίνει παιδί που ξυπνάει ενήλικας και συνειδητοποιεί τα όρια του.

Το έργο που εκθέτω στο «Πεδίο Δράσης Κόδρα 2012» είναι σχετικό με το what we want or not. Συνδέεται με τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης,  αφού γίνεται σε αυτήν την πόλη. Μια γιορτή της τέχνης σε μια πόλη που ας πούμε γιορτάζει. Για να πούμε και την αλήθεια ποιος έχει όρεξη για γιορτές με την παρούσα οικονομική κατάσταση. Η πόλη δυστυχώς απελευθερώθηκε μονό από τους Τούρκους.

Για τη συμμετοχή μου στο φετινό «Πεδίο Δράσης Κόδρα», νιώθω όμορφα! Από την αρχή της φοίτησης στη σχολή αυτή η διοργάνωση ήταν όνειρο-στόχος. Η αλήθεια είναι ότι ως καλλιτέχνης έχω πάντα, την ανασφάλεια και το άγχος της έκθεσης. Αλλά τελικά, είναι όμορφα!

Για να συμβάλλει η πολιτεία στην εξέλιξη της τέχνης οφείλει να αναβαθμίσει την εκπαίδευση. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου μιλούν για τον πολιτισμό που παρήγαγαν οι Έλληνες.

Είμαστε έξυπνος και ανήσυχος λαός - βασικά χαρακτηριστικά για έναν καλλιτέχνη. Αναλογικά, πιστεύω όμως, ότι δημιουργούμε λιγότερα από όσα μπορούμε. Η αιτία βρίσκεται σαφώς στην εκπαίδευση.

Τα παιδιά στην Ελλάδα δεν κατανοούν την σημαντικότητα της τέχνης μέσα από την εκπαίδευση. Επίσης, όταν η τέχνη αρχίσει να τα αφορά σαν προσωπική ανάγκη έκφρασης δύσκολα βρίσκουν τον δρόμο ώστε να τη συναντήσουν. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξει στη σκέψη μας ο ρόλος της τέχνης, αλλιώς θα θεωρείται πάντα, ένα χόμπι που με την πρώτη δυσκολία χρόνου ή χρημάτων κόβεται.

Μια φράση που με εκφράζει, τα πάντα ρει.

Αν μπορούσα να καλέσω έναν άλλο καλλιτέχνη στο φετινό «Πεδίο Δράσης Κόδρα», θα ήθελα να φέρω καλλιτέχνες από την αρχαία Ελλάδα, κάτι που ασφαλώς δε γίνεται. Θα ήθελα να όμως, να έρθουν για να μας διδάξουν τη σκέψη που τους οδηγούσε και τον τρόπο που τους επέτρεπε, παρά τις δυσκολίες της εποχής τους, να ζουν για να δημιουργούν.



Επιμέλεια: Σταθακίδου Νέλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου